SEÇİM HESAPLARI

Ortalık toz duman. Türkiye 22 Temmuz 'da seçime gidiyor. Seçim karmaşası, seçimin erkene alınmasına neden olan " Cumhurbaşkanlığı seçimini " bile gündemde geride bıraktı.

Şimdi sandıktan kim çıkacak sorusuna yanıt aranıyor. Bir yandan da sağdan sola, soldan sağa geçişleri tartışmaktayız.

Solun bilinen önemli isimleri sağa geçiş yaparken sağ da kendine CHP'de yer buluyor.

Anlaşılan Baykal yalnızca DSP ile kotarılan seçim birlikteliğinin yeterli olmadığını düşünüyor. CHP safları ne kadar zenginleşirse, o kadar oy alınacağının hesabı yapılıyor.

Türkiye 'de siyaset maalesef böyle yapılıyor. Her şey kimin ne kadar adam taşıyacağı hesabına dayandırılmış.

Demokrasi bir temsil meselesiyse ve de partiler demokrasinin vazgeçilmez unsurlarıysa ; bizim partilerimiz neyi temsil ediyor sorusunu sormak gerekiyor. Hangi fikirleri, hangi ideolojileri temsil ediyorlar?

Bu soruyu sağdan sola ve soldan sağa geçişler minvalinde düşünmek lazım. Bu durum, geçiş yapanların umutsuzluğundan ya da yılgınlığından mı kaynaklanmakta, yoksa onların bu geçişleri kişilik zafiyetiyle mi açıklanmalı mı?

İkisiyle de açıklanabileceği kanaatinde değilim.

***

Mesele Türkiye'de siyaset yapma biçimiyle ilgili. Bizde siyaset fikirler üzerine temellenmiyor. Siyasetin nüvesi cemaat ilişkileri. Dolayısıyla kim ne kadar adam getirir hesabı... Siyasi partiler için bu böyle. Geçiş yapanlar açısından da durum böyle.

Eğer böyle olmasaydı, şöyle düşünülürdü; kendisine sol diyen bir partinin ekonomi politikaları kuşkusuz bu anlayışa uygun biçimlenmelidir . Çünkü sol ile sağın arasındaki temel ayrım ekonomi anlayışının farklılığından ileri gelmektedir. Öncelikler farklıdır. Birinde insandır merkez, diğerinde sermaye. Bu nedenle gelişmiş ülkelerde sol bir partinin kadroları bu anlayışla oluşturulurdu. Bu politikaları benimseyen insanlar o partilerde yer alırdı. Çünkü oralarda fikir vardır.

Bu gerekçeler sağ için de aynı. Orada da liberalizm düşüncesi etrafında birleşirdi insanlar, kadrolar böyle oluşurdu. Ülke sorunlarını çözmedeki yöntem farklılıkları da bundan kaynaklanır, seçim yarışı bunun üzerine kurulurdu.

Bizde ise durum farklı. Çünkü fikir yoktur bizde, kafa hesabı yapılır.

Bundan mütevellit bu geçişler yaşanmakta. Ve yine bu sebepten de bizim partilerimizin fikir esasında tartışması olamaz. Birbirinden farklılıkları da yoktur. Bu geçişleri yapanlar da böyle düşündüklerinden kamuoyunda şaşkınlıkla karşılanan geçişlerin şaşırtıcı tarafı da yoktur esasında.

***

Bu partilerin ülke sorunlarını çözmeleri de beklenemez. Fikir tartışmaları, proje üretimleri yapılmaz oralarda. Varsa yoksa kafa hesabı yapılır.

Belki kadınlar çözebilirler bu sorunu. Çünkü kadınların olmadığı yerde gelişir cemaat kültürü. Bu kültürü besleyen ataerkil düzen olduğundan.

O meydanlarda toplanan kadınlar nasıl bu ilişkilerin dışında buluşmuştur? Demokratik bir birey olmanın gereğiyle davranmıştır. İşte bu düzeni değiştirmek de kadınlarımıza düşüyor bu dönemde.

İÇERİK ARA